بلدش نیستم. امیدواری، مقدمه نمی طلبه. بلد نیستم واستم، سرمو بلند نگاه کنم و نپاشم. سختی، به سخت بودن نیست. به اینه که چقدر میتونی خودتو نگه داری.
میبرم، در میرم و میرم. بالا که برم، مث آدم نمیام پایین، با سر میخورم زمین.
راه میرم. مدت هاست راه میرم. راه بری، در راهی، تو جاده ای. مقصد اهمیتشو از دست میده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر