او

او آدمی است که به جای آنکه با فرمان دادن به آرنج از طریق رشته های عصبی و حرکت دادن دست، نان را به سمت دهان نزدیک کند، عادت دارد دستش را به مانند چوب خشکی ثابت نگه دارد و سرش را به سمت نان حرکت دهد.