۱۳۸۹/۱/۲




در حوالیه نافت،
زمینی پهناور وجود دارد، همانند کویر
در آن، هر جهت یابی از کار می افتد
بهشت موعود همانجاست
جایی که هیچ جهت یابی دیگر کار نکند
جایی که از روی میل، تا ابد در آن گم شوی





۲ نظر:

ناشناس گفت...

بابک ، می دونی من چی فکر می کنم؟ - برام مهم نیست که بهش اهمیت می دی یا نه - یک روز ، باور کن یک روز . ما بار دیگر با هم مواجه خواهیم شد ؛ و در آن روز تو درخواهی یافت! باور کن ! د-ر-خ-و-ا-ه-ی-ی-ا-ف-ت-
خودت هم می دونی که من پیش گوی خوبی ام .پس بدرود تا آن روز.

اگزیستانسیال گفت...

اشتباه نکنم تو آلفرد ی
و
اشتباه نکنم قبلا به یه چیز دیگه تو همین بلاگ گیر داده بودم

حیف
کاش به جای "حوالیه" می نوشتی حوالی ِ ...
متن نیمه-ار.تیک فوق العاده ای بود !