۱۳۹۱/۸/۵





حرف من از بودن است
از خواندن است
از شندین است
حرف من همیشگی است
حرف من شنیدنی است
طراوتش لمس شدنی است

حرف از ها کردن 
روی پنجره ای،‏
 در روزی زمستانی است

از خوشی های کوچکی هست
که تنها دلیل برای ماندنند

حرف من از مادر است
از پدر است
از خواهر و برادر است

از پرسه زدن در خیابان ها
زیر نور شب
کنار جوی ها بالا آوردن است

حرف من از عشق است
از تنهایی است
از بیداری است
از انسان بودن
و برای انسان شعر گفتن است

حرف من از دوست است
از یار است
از آشنا است
از غیبتش 
که وجود را بهم میاورد

حرف من از نوشتن است
از پارسی نوشتن است
از نوشتن است
از نوشتن است
از نوشتن است
و تلاش برای فراموش نشدن